جهان بینی صوفیانه- در همه نحله ها و فرق اهل تصوف- رنگی از ایده آلیسم و آرمان گرایی دارد؛ بدین معنی که تخیل و جنب ههای احساسی و عاطفی بیش از واقع­ گرایی و عقل و منطق و تجربه، بر مبانی و اصول اعتقادی و اهداف آن حکمفرماست. بسیاری از مبانی و اصول و دیدگاه های ایده آلیست ها را می توان در تصوف جستجو کرد؛ برخی از مفاهیم و نظریات و مضامین تصوف با مفاهیم و دیدگاه های ایده آلیستی مطابقت دارند؛ علاوه بر طرز تفکر ایده آلیستی، صوفیه برای بیان مفاهیم اید ه آلیستی از تعبیرات و تصویر آفرینی های خاصی استفاده کرده اند. در این مقاله به بیان برخی از مفاهیم و دیدگا ههای مکتب ایده آلیسم و ایده آلیست ها در عرفان و تصوف و نیز روش های ایده آلیستی در زبان تصوف می پردازیم و نشان داده می شود که ایده آلیست ها و متصوفه به نحوی بر یکدیگر تأثیر گذاشته اند و از اندیشه های یکدیگر بهره جسته اند.