پس از توحید حضرت حق، مهم‌ترین مسأله تصوف اسلامی، مسأله «ولایت» است. هجویری عارف نامدار قرن پنجم، درباره اهمیت ولایت می‌گوید: « بدان که قاعده و اساس طریقت ومعرفت جمله بر ولایت و اثبات آن است».( هجویری، 1389: 317).. هجویری در کتاب کشف المحجوب به گونه‌ای همه جانبه و مستوفی، به موضوعاتی از جمله «ولایت» می ‌پردازد. وی ابتدا «ولی» و «ولایت» را در لغت واصطلاح بررسی نموده سپس با استشهاد به سخنان دیگر عرفا به طرح مسائلی از قبیل: اثبات ولایت، اثبات کرامت، تفاوت معجزه و کرامت... ‌میپردازد. و از آنجا که طریقت حول محور ولایت ‌میچرخد ‌میتوان نتیجه گرفت که ولایت، امری اکتسابی نیست بلکه از مواهب الهی است. این مقاله به بررسی مسأله‌ ولایت از دیدگاه هجویری، با تکیه بر آراء و عقاید رایج در این زمینه تا اواخر قرن پنجم هجری ، می پردازد.