در این مقاله، به بررسی تطبیقی روایت‌های نظامی در هفت پیکر با چند اثر تاریخی پرداخته‌ شده است. سؤال اصلی این است که روایت‌های نظامی در هفت‌پیکر تا چه میزان با واقعیت‌های تاریخی مطابقت دارد و مهم‌ترین هدف این تحقیق، تعیین بهره‌گیری نظامی از متون تاریخی و تعیین تصرف‌هایی است که وی در بیان حوادث تاریخی داشته است.

این تحقیق با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی انجام شده و بررسی‌ها نشان داده است که نظامی، بخشی از هفت پیکر را با عنایت به متون تاریخی بازآفرینی کرده و بخش دیگری از آن حاصل اندیشه‌ورزی ادبی و تصرّفاتی است که او با بهره‌گیری از تخیّل شاعرانۀ خود در وقایع تاریخی پدید آورده است.