دوره 3، شماره 10 - ( فصل نامه ی علمی پژوهشی زبان و ادب فارسی «ادب و عرفان» 1391 )                   جلد 3 شماره 10 صفحات 138-127 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، Soheila.zoghi@yahoo.com
چکیده:   (3543 مشاهده)

انسان کامل سرچشمۀ همۀ معارف اولیا و انبیا در باب خداوند است، بلکه او خود حقیقت الهیّه ابدی است. با تشریح توانایی­ها و ویژگی­های انسان کامل باید او را زبده و خلاصۀ انسان­ها و وارث انبیا ، و دل او را جام جهان نما و آیینۀ گیتی نامید. این جاست که انسان کامل مظهر عنایت الهی واقع شده و جهان به وسیله او  نگهداری و تدبیر ‌می­شود. او خلیفۀ الهی و نایب خداست که به این ساحت خاکی فرود آمده تا مظهر جلال آن کسی باشد که جهان را وجود بخشیده است. هیچگاه عرصۀ آفرینش از وجود او خالی نیست و در میان همۀ اولیای الهی در یک زمان، یک نفر قطب کامل وجود دارد که مقام و مرتبه­اش از همه بالاتر است. در مقاله حاضر به بررسی اندیشه و دیدگاه  مولانا و ابن عربی درباره انسان کامل پرداخته شده است.

متن کامل [PDF 154 kb]   (1365 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/4/12 | پذیرش: 1395/4/12 | انتشار: 1395/4/12

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.