دوره 8، شماره 32 - ( فصل نامة علمی‌پژوهشی « عرفانیات در ادب فارسی» پاییز 1396 )
جلد 8 شماره 32 صفحات 126-143 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- ، mr-ghari@iau-arak.ac.ir
چکیده: (2973 مشاهده)
تمثیل و نماد‌پردازی با شخصیت‌های حیوانی کارکرد اساسی در متون ادبی-عرفانی دارد. سنایی و به تبع آن مولانا بسیاری از معارف و مفاهیم عرفانی را به زبان سمبلیک و در قالب فابل پرورده‌اند. که یکی از آن تمثیلات حیوانی شتر است که در حدیقه سنایی و مثنوی مولوی نماد: حقیقت پنهان ،عشق الاهی ،پیر ره دان و صاحب کشف وشهود ، اجل و نفس است. در آغاز تعریفی از نماد ،تمثیل وفابل و کارکرد آن در مثنوی و حدیقه می‌‌آید ، سپس حکایت هایی که در آن نماد شتر پرداخته شده بررسی می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |