|
گریه از دیدگاه سنایی غزنوی
|
| آقای حمید جواهریان*، دکتر حسین آذرپیوند |
| دانشگاه آزاد واحد کاشان |
|
|
چکیده: (279 مشاهده) |
| گریه یکی از موضوعات اساسی در ادبیّات عرفانی ایران، بویژه در آثار سنایی که اوّلین شاعری است که عرفان را وارد شعر می‌کند. انواع سوز و گدازها، نیازها، دعاها، شادی‌ها، غم‌ها و سوگ‌ها، مستقیم یا غیرمستقیم با گریه ارتباط دارند. بررسی حالت‌های غم و شادی از دغدغه‌های جستجو‌گران حیطۀ ادبیّات می‌باشد؛ چراکه گاه با گریه‌هایی مواجه می‌شویم که از شادی و سرور نشأت گرفته‌اند. لذا شایسته است این موضوع با تحقیقی درخور به انجام برسد. این مقاله به حالت گریه در متون نظم عرفانی سنایی پرداخته و بیان می‌کند که: گریه در چه زمان و در چه بینش‌هایی بر این شاعر بزرگ عارض می‌شود؟ سنایی شاعری است که شیفتۀ عرفان و تصوّف است. او در آثار خود به موضوع «گریه» به عنوان یکی از خصایص شیوۀ عشق‌ورزی پرداخته است. البته سنایی به طور کلّ شاعر عشق و عاطفه نیست و جنبۀ زهد و شریعت و لوازم آن بیشتر مورد توجّه اوست |
|
| واژه‌های کلیدی: عرفان، سنایی، ادبیّات منظوم، گریه |
|
|
متن کامل [PDF 476 kb]
(57 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: ۱۳۹۷/۹/۱۲ | پذیرش: ۱۳۹۷/۱۲/۸ | انتشار: ۱۳۹۸/۱۰/۱۹
|
|
|
|
|
|
