شالوده‌شکنی، نخستین بار در اندیشه‌های ژاک دریدا و به عنوان روشی برای خوانش دوبارۀ متون و مورد تردید قرار دادن پیش‌فرض‌های آن مطرح گردید. این نوع نقد با یافتن تقابل‌های دوگانۀ متن و در‌هم‌ریختن برتری و تسلط یکی از طرفین بر دیگری، به دنبال یافتن معانی جدید است و از سوی دیگر با واکاوی شکاف‌ها و گسست‌هایی که به رغم میل نویسنده در متن پدید آمده‌اند، کشف معانی نوین در خوانش‌های بعدی را با توسل به نشانه‌های درون‌متنی فراهم می‌سازد. کتاب رونق المجالس یکی از آثار تصوف اسلامی است که در این پژوهش سعی شده‌است با بررسی یکی از حکایت‌های آن و یافتن برخی از مدلول‌های محتمل برای دال‌های مطرح در متن، معانی دیگرگونۀ آن مورد بررسی قرار گیرد؛ معنایی که یکی از ده‌ها معنی محتمل برای متن است.
