با آن که از طرف منتقدان بر همسویی سیر و سلوک صوفیان با سنّت پیامبر و آیات قرآن ایرادهای بسیار وارد شده است، اما واقعیّت این است که غالب افکار و اعمال این گروه، همواره بیش از هر چیزی از طریق توسّل به آیات و روایات، با مبناها و مجوّزهای نقلی همراه می­شود و مستندات محکم برای توجیه اعتقادی و تحلیل­های عقلی پیدا می­کند. با قاطعیّت می­توان ادّعا کرد که هیچ عملی در سلوک عینی و ذهنی صوفیان در جهان اسلام از هند و چین تا آفریقا و اروپا به اعتقاد درونی و کنش عملی نمی­رسد، مگر آن که به نوعی با یک آیه یا حدیث در اسلام تأیید شده باشد. ریشه­ی برجسته­ترین کرامت­های صوفیّه - چون پرواز کردن و بر آب رفتن و ظاهر کردن مائده­های غیبی و تبدیل اشیاء به طلا و نقره - را که با خَرق همه­ی قوانین طبیعی و گذر از همه­ی محدودیت­های انسانی همراه است، باید در متون دینی جستجو کرد.