سارا زینعلی، مسعود باوان پوری، الهام ابراهیمی،
دوره ۸، شماره ۳۰ - ( فصل نامة علمی‌پژوهشی « عرفانیات در ادب فارسی» ۱۳۹۶ )
چکیده
بحث ازذات حق از موضوعات مهم عرفانی و یکی از رازهای اندیشۀ بشر در طول تاریخ بوده است. ذات حق که حقیقهالحقایق است، غیبالغیوب و فاقد هرگونه تجلی و ظهور، حتی تجلی غیبی است و حقیقتی است مبرا از نام و نشان و وجودی است مطلق که حتی اطلاق وجود نیز بر آن از باب تفهیم است.هویت ذات حقیقتی است که در سراپردههای نوری و حجابهای ظلمانیدر بطون و غیب مانده است و از هرگونه صفت و اسم و تعینی مبری است. چنین هویت غیبالغیوبی از آمال و آرزوهای عارفان بسیار دور است و همواره قدمهای سالکان در پس سراپردههای جلال او لغزیدهاند و قلوبشان از ساحت قدس او محجوب مانده است.آنچه دراین پژوهش موضوع سخن قرار گرفته و به عنوان هدف اصلی مورد توجه است، و با روش توصیفی بدان پرداخته میشود، بیان کیفیت ذات حق ازدیدگاه شبستری سرایندۀ گلشن راز میباشد
