امروزه آنچه در ادبیّات کودکان و نوجوانان و به ویژه در حیطهی داستان نویسی آن مطرح است، توجّه به این نکته است که، داستان خلق شده برای کودکان و نوجوانان باید علاوه بر جنبهی سرگرم کنندگی و برانگیختن حسّ زیبایی شناسی آنان، در برگیرندهی مسائل تربیتی، اجتماعی و اخلاقی نیز باشد؛ به طوری که آنان را در راه کشف هویّت و معنای زندگی راهنمایی کند و به آنها بیاموزد که برای تکامل شخصیّت فردیشان به چه تجربههایی نیاز دارند.
هدف این مقاله، بررسی« قصّه های مجید » هوشنگ مرادی کرمانی از منظر تربیتی و اجتماعی است. نویسندهی اثر، با طنزی زیبا و هنرمندانه، مسائل اجتماعی و مشکلات حاکم بر جامعه را بیان می کند و این نوع آگاهی دادن طنز گونه از اوضاع و احوال اجتماعی به نوجوان، نقش تربیتی ارزندهای در شکوفایی فکری و فرهنگی او ایفا می‌کند.
