1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد ، mahnaz.safaei@gmail.com
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
چکیده: (1819 مشاهده)
آزادگان به مدد جنوننمایی؛ حیاتی جاودانه در ادبیات عرفانی یافتهاند. مولانا و بالاخص عطار در پیِ نشان دادن سیمای شاهان بینشان و عقلای مجانین، در قالب حکایات و تمثیلهای پرمعنا در آثار خود بودهاند. جنوننمایی این آزادگان، امکان رهایی از عقالِ عقل جزوی، زدودنِ تارهای نفس و خودبینی و آزادی از اسارتهای پست دنیوی را برایشان فراهم میکند؛ تا هوشیاری به عالم والا و بیخبری را به این عالم پیوند زنند. در این پژوهش انواع آزادیهای درونی و بیرونیِ این شوریدهسران را از نظرگاه مولانا و عطار به اجمال برشمردهایم و در ادامه ثمراتِ جنوننماییشان از قبیل گستاخی و آزادگی در مقابل معبود و برخوداری از روحیه قدرت ستیزی با عاملان جور و در نهایت، آگاهیشان بر اسرار و معارف الهی که لازمهاش پنهانکردن یوسف جانشان در چاه غربت و دمخورشدنشان با کودکان میباشد؛ به استناد حکایات بررسی نموده و اذعان نمودهایم که عشق این جنون در دل مولانا و عطار موج میزند:
عاشقم من بر فنّ دیوانگی سیرم از فرهنگی و فرزانگی (مثنوی،6: 573)
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/10/19 | پذیرش: 1398/10/19 | انتشار: 1398/10/19