دانشگاه آزاد اسلامی،  واحد خرم  آباد، ایران. ، ali.fathollahi@yahoo.com
                    
                    
                    چکیده:       (1690 مشاهده)
                    
                    
                         عرفان که همواره شناختی قلبی جهت وصول حقیقت معرفی میشود، پلی مشترک میان عارفان در هر کیش و زبانی است. با ظهور اسلام، شمار بسیاری از عارفان و معرفتجویان در کتابهای خود به بیان مضامین عرفانی مانند: منازل کشف و شهود، قرب الیا... و... پرداختهاند. ادیبان عارفِ عربزبان و پارسیگو نیز در قالب نظم و نثر به این مضامین اهتمام ورزیدهاند. شیخ عبدالرحیم برعی، شاعر گمنام یمنی- از علمای مجتهد قرن هفتم- در دیوان خویش و شیخ محمود شبستری عارف و شاعر قرن هشتم هجری در منظومۀ گلشن راز به بسیاری از مضامین عرفانی اشاره داشتهاند. جستار حاضر در صدد تطبیق نظرات و آرای عرفانی این دو شاعر بر مبنای مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی، منطبق بر روش توصیفی- تحلیلی است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که مضامین تجلّی و فیض حق تعالی، منزه بودن حضرت حق از درک و تشبیه، وحدت وجود، خلقت و آفرینش هستی و حقیقت محمدیه از وجوه مشترک در شعر این دو شاعر عارف است.
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
تخصصي  دریافت: 1399/4/21 | پذیرش: 1399/11/5 | انتشار: 1399/9/1