رمان آدلف اثر بنژمن کنستان در تاریخ ادبیات فرانسه از اهمیّت ویژه­ای برخوردار است. این کتاب که ویژگی­های دو مکتب بزرگ ادبی جهان یعنی کلاسیسیسم و رمانتیسم را در خود خلاصه می­کند، نمونۀ کامل و دقیق رمان روانشناختی است. در آدلف، کنستان با هنری بی‌نظیر و با دقّت و ظرافت بسیار، حقایق تلخ قلب بشر را به تصویر می­کشد، حقایقی که در تمامی زمان­ها و مکان­ها وجود داشته و دارند. او با تحلیل موشکافانۀ احساسات و جنبه­های روانشناختی قهرمانان، نقاط ضعف و قوّت آنان را به خواننده می‌نمایاند و به گونه­ای غیر مستقیم او را پند می­دهد. مقالۀ حاضر که مقاله­ای توصیفی- تحلیلی است به بررسی تجزیه و تحلیل روانشناختی در رمان آدلف می­پردازد. تحلیل روانشناختی در این کتاب به سه روش مختلف انجام می­پذیرد: استفاده از نقل قول غیر مستقیم، دیالوگ و مُنولوگ. بنژمن کنستان با به نمایش گذاشتن دیدگاهی متفاوت از عشق و از طریق تحلیل موشکافانۀ افکار، احساسات و عواطفِ قهرمانانش نشان می­دهد که انسان موجودی خودخواه، ضعیف، بی­ثبات و از نظر احساسی بسیار تنوّع طلب است.