برای ورود سالک طریق حق به سیر و سلوک معنوی مراتبی را برشمرده­اند که «طلب» اولین مرتبۀ آن است. طلب میلی باطنی و انگیزه­ای درونی است که روح انسان را از نیازهای مادی  دور کرده و به مراحل بعدی سیر و سلوک یعنی عشق، معرفت، استغنا، حیرت، توحید و در نهایت فناء فی­الله می‌کشاند. گرچه در مورد «طلب» ضمن شرح و توضیح اصطلاحات عرفانی برخی از کتب صوفیه و فرهنگ­ها، مطالبی به صورت پراکنده ذکر شده، اما در این منابع به عوامل و انگیزه­های ایجاد طلب، یعنی همان پلۀ آغازین وادی سیر و سلوک اشاره­ای نگردیده است. لذا در این مقاله سعی شده تا به شیوۀ توصیفی– تحلیلی در بارۀ علل ایجاد طلب و شرایط گذر از آن، با توجه به آثار شاعران و عارفان برجسته از ابتدا تا پایان قرن هشتم هجری بحث شود و خصوصیات، انگیزه­ها و ویژگی­های مرتبۀ طلب، تحت دو عنوان کلّی علل و شرایط مورد بررسی و تأمّل قرار گیرد. نتیجۀ این بررسی ضمن این سکه نشان دهندۀ جایگاه و اهمیت طلب در سیر و سلوک حق می­باشد،  بیانگر این مطلب است که طی مرحلۀ طلب، ریشه در علل و شرایط گوناگونی دارد که از آن جمله می­توان به سوز و درد درون، کشش و جذبۀ مطلوب، توفیق الهی، سختی­ کشیدن، زدودن زنگار تعلّقات، لزوم داشتن پیر و در نهایت کمک خواستن از مردان خدا و اولیای دین اشاره کرد.