ghanizade A. Investigating and criticizing the “in tasavvof” parable anecdote from “Maghamat Hamidi” book a case study based on the Structuralism Rules. عرفانیات در ادب فارسی 2017; 8 (31) :50-68
URL:
http://erfaniyat.iauh.ac.ir/article-1-304-fa.html
دانشگاه پیام نور ، ab.gh9966@gmail.com
چکیده: (2977 مشاهده)
مقامات حمیدی؛ نوشته قاضی حمیدالدین ابوبکر بن عمر بن محمود، از 24 مقامه و یک خاتمه تشکیل یافته و از جمله نثرهای مصنوع قرن ششم هجری است که صنایع لفظی در « در تصوف » آن در حداکثر سطح به کار رفته است. این نوشته از باب نمونه مقامه عرفانی این کتاب را بر اساس قواعد ساختارگرایی مورد بررسی قرار داده و در پایان به این نتیجه می رسد که درونمایه این اثر ادبی همواره پند و اندرز اخلاقی- عرفانی بوده است. نویسنده آن در لغت پردازی و ترکیب سازی از هیچ کوششی فروگذاری نکرده و آغاز و پایان یک نواخت مقامات را بدون آسیب و سکته حفظ کرده است. قاضی حمیدالدین در نوشتن این مقامه بنای تعلیمی- عرفانی در نیت داشته است و از نظر شکلی از کاربرد سجع و استفاده از الفاظ فصیح و بلیغ عربی و فارسی هیچ غفلت نکرده و در تضمین و درج اشعار شعرای فارسی و تازی هنرمندی نشان داده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/2/23 | پذیرش: 1396/5/28 | انتشار: 1396/7/1