1- دانشآموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان.
2- استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران ، basiyavash@yahoo.com
چکیده: (2179 مشاهده)
از زمانی که شعر زبان گویای عرفان گردید جنبه رمزگونگی نیز با آن ملازم شد. شمس مغربی که از پیروان مکتب ابن عربی(محی الدین) است، گرایشهای عارفانه و صوفیانه ای درشاعری به این جنبه دارد و در این راه به تأسی از مراد خود مفاهیم و مضامین عالی تصوف را به صورت سمبلیک بیان کرده است.یکی از شیوه های زبان نمادین شعر عرفانی که در کلام شمس مغربی و بسیاری از شاعران عارف مشهود استکاربرد پدیده های طبیعی: دریا، باران، چشمه و... درهیأت نماد و رمز عرفانی است. شمس با رویکردی عرفانی دست به نمادسازی زده و غالباً در خدمت مفهوم وحدت وجود و مقولات مرتبط با آن به کار گرفته است. هدف این پژوهش نیزشناسایی نماد های طبیعی اشعار مغربی که در این حوزه وارد است می باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/10/27 | پذیرش: 1397/4/12 | انتشار: 1397/4/12