تجسم اعمال و اعتقادات انسان در عوالم اخروی موضوعی است که آیات و روایت اسلامی به آن پرداخته و از دیرباز یکی از مسائل مورد توجه دانشمندان مسلمان بوده است. اثبات و تبیین این ایده توسط ملاصدرا باعث توجه دوباره عالمان دینی به آن شد، در حالی که ریشههای این بحث در آثار عارفانی مانند ابن عربی و پیروان او مطرح شده است. محیالدین با طرح مسائلی همچون رابطه نفس و بدن، ابدان طولی، تناسخ ملکوتی و تبیین ویژگیهای روح انسان، به اثبات تجسم عمل کمک کرده و از سوی دیگر با قائل شدن به خلق اشیاء خارجی توسط نفس، به تبیین تجسم اعمال پرداخته است. اثبات عرفانی تجسم عمل، گاهی از راه ظهور برخی خصوصیات انسان(مانند بقاء قوه خیال انسان یا همراهی روح و بدن در تمام عوالم هستی) در عوالم برتر صورت میگیرد و گاهی نیز ناظر به سیر انسان در همین دنیا و مشاهده صور برزخی و اخروی اعمال است که اختصاص به برخی سالکان و عرفا دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/2/26 | پذیرش: 1398/7/25 | انتشار: 1398/12/1