دوره 11، شماره 42 - ( 2-1399 )
جلد 11 شماره 42 صفحات 168-153 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
tajik kord M, Rahimian S. Comparing the Pilgrim’s Progress in the Worldviews of Mir Seyed Ali Hamedani and Seyed Haidar Amoli. عرفانیات در ادب فارسی 2020; 11 (42) :153-168
URL: http://erfaniyat.iauh.ac.ir/article-1-546-fa.html
URL: http://erfaniyat.iauh.ac.ir/article-1-546-fa.html
تاجیک کرد مهری، رحیمیان سعید. مقایسۀ سلوک عرفانی میر سیدعلی همدانی و سید حیدر آملی. فصلنامه علمی عرفانیات در ادب فارسی. 1399; 11 (42) :153-168
1- دانشگاه ادیان و مذاهب اسلامی، ، me.tajik@hotmail.com
2- دانشگاه شیراز
2- دانشگاه شیراز
چکیده: (1286 مشاهده)
از دیرباز سیر و سلوک عرفانی جایگاهی اساسی در شناخت حق تعالی داشته و تلقی سالک از ماهیت سیر و سلوک در مسیر عملی آن، نقش بنیادینی دارد. برای دستیابی به این مهم، عرفا روش‌های متعددی چون «معرفه‌النفس»، «ریاضت» و «عشق و محبت به خدا» را برگزیده‌اند. نویسندگان این مقاله بر آن هستند تا به بررسی نحوۀ سیر و سلوک دو عارف بزرگ شیعی بپردازد. سیدحیدر آملی به تبعیت از ابن‌عربی، روش «معرفه‌النفس» را برگزیده و در نتیجه پیمودن مسیر «تقوی» و مراتب آن و در نهایت رسیدن به «حق الیقین» و مشاهده عالم غیب را اساس معرفت می‌داند؛ درحالی‌که میر سیدعلی همدانی که پیرو طریقت کبرویه و شطّار است، شیوۀ «عشق و دلدادگی» را در سیر و سلوک برگزیده و نهایت وصول به حق را، به صورت فنای محب در محبوب و بقای به او و اتحاد عاشق با معشوق و طی کردن مراتب عشق و محبت معرفی می‌کند. اگرچه در نهایت هر دو مسیر یکی است و هر دو عارف به سیر محب و محبوبی قائل‌اند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
