دوره 11، شماره 44 - ( 9-1399 )
جلد 11 شماره 44 صفحات 95-70 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
habibvand M, Tafazoli M S, Gh Moniri H. “Rough and tumble” and “Ruin” in Culture of Rumi’s Poetry. عرفانیات در ادب فارسی 2020; 11 (44) :70-95
URL: http://erfaniyat.iauh.ac.ir/article-1-562-fa.html
URL: http://erfaniyat.iauh.ac.ir/article-1-562-fa.html
حبیب وند معصومه، تفضلی محمد صادق، غ منیری حجت اله. «زیر و زبر» و «ویرانی» در فرهنگ سروده‌های جلال‌الدین محمد بلخی (رومی). فصلنامه علمی عرفانیات در ادب فارسی. 1399; 11 (44) :70-95
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
چکیده: (1493 مشاهده)
پژوهش حاضر تحت عنوان: «زیر و زبر» و «ویرانی» در فرهنگ سروده‌های جلال‌الدین محمد بلخی (رومی)، در نظر دارد تا از میان رمزها و اصطلاحات عرفانی مولانا (در مثنوی و دیوان کبیر)، با شیوه تحلیلی ـ توصیفی، دو اصطلاح مکرر و برجسته یعنی «زیر و زبر» و «ویرانی» را بررسی کرده و از این طریق ضمن گره‌گشایی از معنی یا معنائی این دو اصطلاح، مفهوم ابیات وابسته را نیز برای خواننده تبیین نماید. آنچه از این جست و جو به دست می‌آید عبارت از آن است که: واژگان یاد شده در اشعار مولوی مفهوم نمادین داشته و بایستی ذیل لغات و تعبیرات عرفانی- شهودی، مورد توجه و مطالعه قرار گیرند. همچنین این دو اصطلاح، که اولی بیانگر سرآغاز یک انقلاب درونی، در راستای از بین بردن اوصاف خاکی و بشری، و دومی تجلی پیدایی حیاتی دوباره و سراسر معنوی است، لازم و ملزوم یکدیگر بوده و به تنهایی باعث رشد و تعالی روحی و شخصیتی نمی‌گردند، ضمن این که گاه پیش می‌آید که سالک در مرحله «زیر و زبر» مانده و توفیق رهیابی به مرحله «ویرانی» را پیدا نمی‌کند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
