دوره 11، شماره 44 - ( 9-1399 )
جلد 11 شماره 44 صفحات 124-96 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
pakdel M, shafiei M. God's symbolic names in Rumi's Masnavi. عرفانیات در ادب فارسی 2020; 11 (44) :96-124
URL: http://erfaniyat.iauh.ac.ir/article-1-567-fa.html
URL: http://erfaniyat.iauh.ac.ir/article-1-567-fa.html
پاکدل مسعود، شفیعی مسعود. نام‌های نمادین خداوند در مثنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی. فصلنامه علمی عرفانیات در ادب فارسی. 1399; 11 (44) :96-124
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز ، masoudpakdel@yahoo.com
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز
چکیده: (770 مشاهده)
رمز و نماد در ادبیات به معنای پوشیده سخن گفتن در مورد کسی، چیزی و یا مسئله‌ای است. این پوشیده سخن گفتن، حاوی معنایی باطنی است که هدف از بیان نمادین آن نیز بیان همین معنای باطنی است. در این پژوهش به بررسی نام‌های نمادین خداوند در «مثنوی معنوی» پرداخته‌ایم. با توجه به این پژوهش ثابت می‌شود که مولوی در سه دسته به ذکر نام‌های نمادین خداوند پرداخته است که عبارت هستند از: نمادهای برآمده از آب، نمادهای برآمده از نور و نمادهای برآمده از حالات بشری. هر یک از نمادهای بالا نیز خود به زیر شاخه‌هایی تقسیم می‌شود. از بین موارد مذکور، بیشترین گرایش مولوی به نمادهای برآمده از آب بوده است. علت گرایش وی، عامل گوناگونی، تنوّع و پاکی این نماد است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
