1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد، ایران.
2- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد، ایران ، ata.radmansh1398@gmail.com
چکیده: (980 مشاهده)
خرقه یکی از شعائر صوفیه است. متصوفه لباسی را خرقه میدانند که پیر طریقت بر تن مریدی که تحت ولایت او درآمده باشد میپوشاند. خرقه وخرقه دادن پیر به مرید در تمام سلسلههای صوفیه بهعنوان نماد انتقال آموزهها ومیراث معنوی و درواقع اجازۀ تشرف مرید به تصوف است.نمادپردازی عرفانی در شعر فارسی با حکیم سنایی غزنوی آغاز شد. هرچند پیش از سنایی کاربرد تصاویر نمادین در اشعار شاعران عارف امری رایج بود اما بهدلیل نداشتن بسامد، ارزش سبک شناختی نداشت. در این پژوهش روش تحقیق، اسنادی و کتابخانهای است و تحلیل متن از طریق شواهد بهدست آمده است. در این روش پس از مطالعۀ دیوان شمس و یادداشتبرداری، مطالب دستهبندی و سپس بررسی و تحلیل و عناصر رمزی تبیین شده است. ضرورت انجام این تحقیق صورت نگرفتن پژوهشی در راستای نمادهای خرقه در دیوان غزلیات شمس است. این پژوهش به تحلیل و بررسی اجزا و رمزهای خرقه پرداخته است. هدف آن بررسی بازتاب نگاه مولانا به خرقه و تحلیل نمادهای آن در دیوان شمس است. این پژوهش مشخص کرده است که نگاه مولانا به خرقه عمدتاً نگرشی منفی است. او از یکسو خرقه را نماد جسم، قالب و وجود نفسانی و مظاهر آن میداند و از سویی دیگر نماد زهد ریایی و تزویر و سالوس.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/2/1 | پذیرش: 1399/9/21 | انتشار: 1399/9/1