دوره 13، شماره 50 - ( 1-1401 )
جلد 13 شماره 50 صفحات 217-189 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zohdi Sehat H. A Study and Critique of the Sorts, States, and Prerequisites of Love for Rumi. عرفانیات در ادب فارسی 2022; 13 (50) : 7
URL: http://erfaniyat.iauh.ac.ir/article-1-691-fa.html
URL: http://erfaniyat.iauh.ac.ir/article-1-691-fa.html
زهدی صحت حسین. بررسی و نقد انواع، مراتب و ملازمات عشق نزد مولانا. فصلنامه علمی عرفانیات در ادب فارسی. 1401; 13 (50) :189-217
شهید مقصودی همدان ، h.zohdi5911@yahoo.com
چکیده: (183 مشاهده)
عشق از دیدگاه مولانا ملازم با مطلق وجود، معرفت، پاکبازی، رازداری، عقل، جنون و مستی بوده و به دو نوع مجازی و حقیقی تقسیم می‌گردد. متعلَق عشق حقیقی خداوند است و متعلق عشق مجازی غیر خداوند؛ عشق حقیقی علت آفرینش و بقاء عالم بوده و مایه تولدی دوباره وچندباره برای انسان است. عشق با درمان دردهای درونی انسان به او حیات جاودان بخشیده، با راهبری‌های خود، وی را ابن الوقت کرده و به کار بی‌مزدٍ عاشقی می‌گمارد؛ کاری که بزرگ‌ترین قمار عالم بوده و تمام هستیِ او را دانسته به تاراج می‌برد. مراتب این عشق متناظر با مراتب وجود است و در تمام شریان هستی جریان دارد. با اینکه عشق حقیقی حساب و کتاب منطقی نمی‌شناسد اما به هرحال دیدگاه مولانا درباره انواع و مراتب عشق، به ویژه در مصداق‌ها ناتمام باقی می‌ماند. در رابطه عقل و عشق نیز از نظر مولانا مانند بسیاری دیگر، نقش عقل، طفیلی، فرعی و مقدماتی است، درحالی که عقل در عرفان اسلامی سالک واقعی است و آنچه و آنکه حادثه عشق را تجربه می‌کند و از شراب آن می‌نوشد همین عقل است؛ بنابراین عشق چیزی فراتر از عقل نیست بلکه همان عقل مست شده است
شماره‌ی مقاله: 7
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
