از آنجا که قرآن کریم به شخصیت انسان و به ارزش اخلاقی او اهمیت می­دهد ؛ به برخورداری از حقوق مادی و معنوی او نیز تاکید دارد ، لذا  به صراحت کرامت انسان را اعلام می کند : وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّیِّبَاتِ و...(اسراء آیه70) و از اینکه از روح خود در وی دمیده ، آسمان و زمین را مسخر او گردانیده و نعمات زادی را برای وی آفریده است ؛ همه و همه نشان از تکریم انسان است . به تبع آن بایزید بسطامی یکی از عرفای بزرگ ما هم در قرون اولیه اسلامی به امر تکریم مخلوقات از جمله انسان و جایگاه ارزشمند او ، به آزادی انسان و اهمّیّت برخورداری وی از حقوق اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی و دینی نیز ارج می­نهد و شادی را به عنوان موهبتی که خاص اشرف مخلوقات خداوند است ، گرامی  می دارد . هدف از این پژوهش بررسی تکریم مخلوق و شادی از نگاه بایزید بسطامی است . تکریم مخلوق ، به ویژه انسان از ارزش های پسندیده و خصوصیات اخلاقی است که نه تنها در معارف دینی توجه ویژه­ای به آن شده بلکه یکی از ویژگی های بارز در زندگی بایزید بسطامی است . او به عنوان یکی از بزرگان این مسلک ، تکریم مخلوق و شادی و خدمت به خلق را ارج و قربی والا می نهد ؛ که این جستار به تبیین آن خواهد پرداخت.
 

واژه‌های کلیدی: بایزید بسطامی، تکریم مخلوق، شادی، خدمت به خلق

متن کامل [DOCX 91 kb]   (837 دریافت)