1- دانشگاه شهید باهنر کرمان.ایران ، jafar.ebrahimi.90@gmail.com
چکیده: (2856 مشاهده)
انسان از ابتدای وجود خود، همواره موجودی کنجکاو، پرسشگر و به دنبال اهدافی بوده که او را به مقصد متعالی خویش برساند، اما اینکه مقصد چیست، کجاست و کیست خود مسئله ای مهم است و انسان را در زندگی کنجکاوتر و هدفمندتر می سازد. مولوی بر این باور است که ساختار باورهای انسان متأثر از ویژگیهای اخلاقی او شکل میگیرد و آلودگیهای اخلاقی، معرفت بشر را به انحراف میکشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی دلالتهای تربیت اخلاقی از منظر معرفتشناسی مولانا است. این پژوهش به شیوه تحقیق بنیادی صورت پذیرفته است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که از دیدگاه مولانا روشها، مراحل و اصول تربیت اخلاقی ساختار ویژه خود را دارد بهطوری که روشها عبارت است از تلقین به نفس، تحمیل به نفس، همنشینی با خوبان و نیز تزکیه و دوری از تقلید. مراحل مورد نظر وی در بردارنده توبه، تتبل، صبر، توکل، تسلیم و رضا، فقر و فنا است و اصول شامل کمال، تزکیه، مشورت، دوری از غرضورزی، پرهیز از تعمیم غیر مستدل و تفاوتهای فردی در انسان است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/9/3 | پذیرش: 1397/11/2 | انتشار: 1398/12/1