دوره 12، شماره 47 - ( 8-1400 )
جلد 12 شماره 47 صفحات 95-70 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amani Astmal R. A Mystical analysis of the symbols used in “Majma’ ol Bahrain” by Katebi Nishaburi’s. عرفانیات در ادب فارسی 2021; 12 (47) :70-95
URL: http://erfaniyat.iauh.ac.ir/article-1-643-fa.html
URL: http://erfaniyat.iauh.ac.ir/article-1-643-fa.html
امانی آستمال رستم. تحلیل عرفانی نمادهای مثنوی «مجمع‌البحرین» کاتبی نیشابوری. فصلنامه علمی عرفانیات در ادب فارسی. 1400; 12 (47) :70-95
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران. ، rostam90@ymail.com
چکیده: (615 مشاهده)
بررسی و تحقیق در اشعار کاتبی نیشابوری، از شاعران برجسته قرن نهم، نشان می‌دهد که وی در اشعار عرفانی خود از بیانی نمادین بهره گرفته‌است. مضمون بیشتر غزل‌های کاتبی و منظومه‌های «دلربای» ، «سی‌نامه» و «مجمع‌البحرین» عرفانی است. موضوع منظومۀ مجمع‌البحرین، داستان عرفانی ـ تمثیلی دو دلداده است؛ یکی ناظر، پادشاه اصفهان و دیگری منظور، شاهزادۀ چین، که این دو بعد از تحمل دشواری‌های فراوان، در نهایت در یک شکارگاه نمادین به هم می‌رسند. نمادهای این اثر بدون توجه به سمبولیسیم غربی و با الهام گرفتن از کتاب «رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی» نوشته دکتر تقی پورنامداریان بررسی شده‌است. شیوۀ پژوهش در این مقاله توصیفی ـ تحلیلی است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که در منظومۀ «مجمع‌البحرین» ابر، سیل، رعد و برق، غار، شکار، شکارگاه، چین، اصفهان، لشکر، دیدار با پیر عابد و رؤیا، کارکردی نمادین دارند. بیشتر نمادهای مثنوی « مجمع‌البحرین»، در اشعار عرفانی پیش از کاتبی، وجود داشته، امّا نمادهای شعر وی، تا حد زیادی منعکس‌کنندۀ فضای ذهنی شاعر است و رنگ و بوی شخصی دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
